Kung tutuusiy hindi naman na kailanganang mamilosopiya pa. Sapat na ang makaraos at sobra-sobra na ang maging masaya. Bakit pa kailangan ng kabuluhan? Ng saysay?
Nais kong palalimin ang pagkakakilala ko sa sarili at sa geograpiyang ginagalawan. Marami ba akong hindi nakikita at nauunawaan tungkol sa kung ano ang malapit sa akin dahil sa Ingles ako nag-iisip at nagpapahayag?
Lyrical philosophy that I can understand.